Logo graficzne - powrót do strony głównej

Program monitoringu

Liczba odwiedzin

Odsłon artykułów:
341676

Duża płytka zatoka (1160)

W ramach monitoringu siedliska Duża płytka zatoka (1160) badane są trzy komponenty środowiska biotycznego: makrozoobentos, makrofity oraz ichtiofauna. W zakresie badań makrozoobentosu określa się skład taksonomiczny, liczebność i biomasę, zgodnie z przewodnikiem metodycznym (Kruk-Dowgiałło i in. 2010). Badania makrofitów obejmują: skład taksonomiczny i biomasę (Kruk-Dowgiałło i in. 2010). Badania ichtiologiczne wykonywane są włoczkiem dobrzeżnym w strefie brzegowej w obrębie siedliska. Ponadto, określony zostanie: (1) stopień antropogenizacji strefy brzegowej w granicach siedliska, (2) stopień porośnięcia szuwarem trzcinowym linii brzegowej w granicach siedliska oraz (3) stan piaszczystych łach występujących w obrębie siedliska.

Badaniami objęte jest Zatoka Pucka, jedyne w polskich obszarach morskich, stanowisko siedliska Duża płytka zatoka (1160) (rysunek).

Mapa z lokalizacją siedliska 1160 obejmująca południową część morza Bałtyckiego. W centralnej części mapy zaznaczono lokalizację dużych i płytkich zatok.
Lokalizacja badanego stanowiska siedliska Duże płytkie zatoki (1160)

 

 

Metodyka padań siedliska Duża płytka zatoka (1160) dostępna jest po naciśnięciu na poniższy link

Metodyka badań - Duża płytka zatoka (1160) pdf 1,4MB