Jednym z najbardziej rozpowszechnionych na świecie gatunków płetwonogich jest foka pospolita. Jej podgatunek Phoca vitulina vitulina tworzy w Bałtyku niewielką populację.
U fok pospolitych nie występuje dymorfizm płciowy. Długość ciała dorosłych osobników waha się w przedziale od 170 do 190 cm, a dorosłe osobniki osiągają wagę od 1…
Morświn jest jedynym gatunkiem walenia występującym na stałe w wodach Morza Bałtyckiego.
Ich ciało ma wrzecionowaty kształt, głowa jest zaokrąglona. Płetwa grzbietowa jest niewielka, trójkątna i lekko zaokrąglona. Morświny pokryte są delikatną skórą, od strony grzbietu w kolorze ciemnoszarym lub nawet czarnym, po stronie brzucha skóra ma bardz…
Foka obrączkowana jest gatunkiem powszechnie występującym w Arktyce i tworzy wiele podgatunków i populacji. Jednym z nich jest Phoca hispidia botnica, czyli podgatunek licznie zasiedlający północny Bałtyk.
Foka obrączkowana jest najmniejszym z trzech gatunków fok żyjących w Morzu Bałtyckim. Dorosłe foki obrączkowane mają krępą budowę…
Gatunek ten zasiedla Morze Bałtyckie oraz brzegi mórz północnej części Oceanu Atlantyckiego. Badania genetyczne wykazały, że w Morzu Bałtyckim żyje odrębna populacja tych zwierząt. W Bałtyku najliczniejsze kolonie fok szarych można spotkać w północnej części akwenu. Również w Polsce od jakiegoś czasu obserwuje się występowanie niewielkiej, licząc…
W ramach monitoringu siedliska Skaliste i kamieniste dno morskie, rafy (1170) badane są dwa komponenty środowiska biotycznego: makroglony oraz fauna poroślowa i fitofilna (Kruk-Dowgiałło i in. 2010).
Badaniami objęte są trzy stanowiska polskich obszarach morskich: głazowisko na Ławicy Słupskiej, głazowisko w rejonie miejscowości Rowy oraz próg podwodny u podnóża Klifu orłowskiego (rysunek).
W ramach monitoringu siedliska Duża płytka zatoka (1160) badane są trzy komponenty środowiska biotycznego: makrozoobentos, makrofity oraz ichtiofauna. W zakresie badań makrozoobentosu określa się skład taksonomiczny, liczebność i biomasę, zgodnie z przewodnikiem metodycznym (Kruk-Dowgiałło i in. 2010). Badania makrofitów obejmują: skład taksonomiczny i biomasę (Kruk-Dowgiałło i in. 2010). Badania…
W ramach monitoringu siedliska Zalewy i jeziora przymorskie, laguny (1150) badane są wszystkie parametry, zgodnie z przewodnikiem metodycznym (Zalewska-Gałosz 2010).
Badaniami objęte jest osiem stanowisk siedliska Zalewy i jeziora przymorskie, laguny (1150): Zalew Szczeciński, Zalew Kamieński, jezioro Resko Przymorskie, jezioro Jamno, jezioro Bukowo, jezioro Gardno, jezioro Łebsko i Zalew Wiślany…
W ramach monitoringu siedliska Ujścia rzek, estuaria (1130) badane są: przekrój poprzeczny koryta rzeki w granicach siedliska zgodnie z przewodnikiem do ćwiczeń z hydrologii ogólnej (Bajkiewicz-Grabowska (2012), stan jakości wód, w tym: odczyn pH (metodą potencjometryczną), przezroczystość (zgodnie z normą PN-EN ISO 7072:2003), tlen rozpuszczony (metoda miareczkową, zgodnie z normą PN-EN 25813:199…
W ramach monitoringu siedliska Piaszczyste ławice podmorskie (1110) badane są dwa komponenty środowiska: makrozoobentos i chemia osadów dennych. W zakresie badań makrozoobentosu określa się skład taksonomiczny, liczebność i biomasę, zgodnie z przewodnikiem metodycznym (Kruk-Dowgiałło i in. 2010). W zakresie badań chemicznych osadów dennych analizuje się całkowity węgiel organiczny, fosfor całkowit…
Badania różanki (5339) wykonywane są w zakresie: liczebności i struktury wiekowej. Określana jest również liczebność małży, ponadto oceniana jest roślinność wodna oraz zagrożenia dla badanego gatunku. Do połowów wykorzystywane są pułapki narybkowe.
Badania różanki wykonywane są na czterech stanowiskach: Jezioro Bukowo, Jezioro Łebsko, ujście Wisły Przekop i Zalew Wiślany/Zatoka Elbląska (rysunek).…
